Bugün benim doğum günüm. Bir yıl daha geçip gitti arkasına bakmadan.Yine bir yaş daha yaşlandım. Bu dünyadaki sonuma doğru az daha yakınlaşma… Ama yine de kaç yaşına gelirsek gelelim hep ilkler oluyor yaşamımızda.. Şöyle bir düşünürsek ilk nefesle başlıyor, ilk ağlama ile devam ediyor. Sonra ilk kelimeler, ilk adım, ilkokul, ilk aşk, mesleğe başladığımız ilk gün, ve daha neler neler….. Ama bunun sonu yok, kaç yaşımıza gelirsek gelelim hayatımızda hep ilkler olacak…

Dünyaya geldiğimiz gün ağlasak da bu günü sonraki günlerde hep kutlar oluyoruz. Ne kadar yaşlansak, ne kadar acı çeksek, ne kadar ezilsek, ne kadar hor görülsek, sevilmesek, itilsek de hayat her zaman güzeldir. Şu Koronalı günler bize yaşamanın önemini bir kez daha hatırlattı. Sıkıntılı günler çeksek de herkese teşekkür ediyorum…

 Teşekkürler can dostum, yoldaşım ve bana evlat veren kadına…

Teşekkürler babalık duygusu yaşatan oğluma…
         Teşekkürler beni dünyaya getiren kadına...

Teşekkürler, sevincim, üzüntüm, kaygılarım, başarılarımda yanımda olan önce çekirdek aileme sonra geniş ailelerime, dostlarım, arkadaşlarıma….

Teşekkürler bana mesleğimi sevmemde çok yardımcı olan ilk göreve başladığım tarihten bu yana benim öğrencilerim olanlara…..

Hayat ne olursa olsun yaşamaya değer. Yaşarken başkaları için değil, kendiniz için yaşamaya çalışın. Çünkü giden zaman geri gelmez.

İyi ki doğmuşum. İyi ki hayatımda olan siz, güzel insanlarla tanışmışım. Hepinize teşekkür ediyor, kucak dolusu sevgilerimi gönderiyorum.